Vanwege de goede match tussen de kansen die VR biedt en de huidige uitdagingen bij het identificeren en verbeteren van triggers en helpers, is een nieuwe VR-toepassing ontwikkeld voor de forensische zorg, genaamd ‘Triggers & Helpers’. Deze interventie is ontwikkeld door Transfore en Universiteit Twente, in samenwerking met De Waag. Voor deze interventie wordt de hard- en software van CleVR gebruikt.
Bij deze vorm van VR draagt de patiënt een VR bril en een hoofdtelefoon. Tijdens VR-sessies kan de patiënt door middel van een controller door virtuele omgevingen lopen, zoals een winkelstraat, een supermarkt of een woonhuis (zie meer weten? voor afbeeldingen). Bovendien kan er een rollenspel plaatsvinden tussen de patiënt en virtuele tegenspelers. De stem vervormende microfoon maakt het voor de therapeut mogelijk om een breed scala aan virtuele karakters met verschillende soorten stemmen te ‘spelen’. Verder kan de therapeut de bewegingen, gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal van de virtuele avatars aansturen door middel van een 'controlepaneel' op een laptop, en kan hij ook veranderingen binnen virtuele omgevingen mogelijk maken en triggers toevoegen. Bijvoorbeeld harde muziek afspelen in een druk café, of een boze buurman langs laten komen, een drugsdealer in de winkelstraat plaatsen of alcohol bij een tuinfeestje neerzetten. Hiermee kan voor verschillende soorten patiënten een gepersonaliseerd VR-scenario worden gecreëerd. Bovendien kan de patiënt oefenen met helpers om te leren omgaan met deze uitdagende situaties: denk aan het pakken van een mobiele telefoon om zichzelf af te leiden met een spelletje, of een ademhalingsoefening te volgen.
Triggers & Helpers is ontwikkeld vanuit een trans diagnostische visie, waarin triggers centraal staan i.p.v. de stoornis. De toepassing is dus geschikt voor de behandeling alle acuut-dynamische risicofactoren. Triggers & Helpers is geschikt voor forensische patiënten waarbij triggers een rol spelen in de behandeling, dus in principe voor bijna alle patiënten en typen problematiek. Het is aan de behandelaar (en patiënt) om de toepassing aan te passen aan de individuele problematiek en behandeldoelen van een patiënt.
Voor het identificeren van triggers zijn meerdere handvatten ontwikkeld (zie meer weten?). Deze handvatten worden komende tijd ingebed in bestaande protocollen zoals AR op Maat, Grip of Agressie, of het signaleringsplan.
